Categorie: Rome bij Wijk

Rome wordt verdeeld in verschillende soorten wijken. De 22 meest centrale distrikten worden rioni genoemd. Deze liggen vrijwel alle binnen de Aureliaanse Muren. De wijken die zich meteen buiten deze muren bevinden heten quartieri en hiervan bestaan er 35. Hier weer buiten bevinden zich de 6 suburbi en de allerbuitenste ring van de stad bestaat uit zone, waarvan er maar liefst 53 zijn.

Centrale Wijken Rome

Rome is verdeeld in zogeheten rioni (enkelvoud rione) en quartieri (enkelvoud quartiere), waarbij de rioni over het algemeen het oudst zijn en ook het meest centraal en dus ook de grootste concentratie aan bezienswaardigheden te bieden hebben. Vaak hebben wijken ook namen die niet officiëel erkend zijn, zoals de studenten- en uitgaanswijk San Lorenzo.

Wijken Rome

Monti (rione I)

Monti is de eerste rione van Rome en strekt zich helemaal uit vanaf (bijna) Termini tot het Colosseum. Het gedeelte aan de westkant van de Via Cavour is erg pittoresk en wordt gekenmerkt door kleine kronkelstraatjes. Op het moment is het één van de hipste uitgaanswijken van Rome.

Trevi (rione II)

Trevi - wijken RomeTrevi is de naam van de tweede rione van Rome. Buiten de beroemde Trevifontein zijn hier o.a. het Quirinaalpaleis, het Palazzo Barberini en de Scuderie del Quirinale te bezichtigen. Het is één van de wijken met de grootste concentratie aan toeristenattrakties en is ook ’s avonds een heerlijke slenterwijk.

Colonna (Rione III)

De wijk Colonna is één van de centraalste distrikten van Rome. De oppervlakte is vrij klein, dus er staan minder bezienswaardigheden dan verwacht. Wel loopt de belangrijkste winkelstraat van de stad, de Via del Corso, gedeeltelijk door de rione.

Campo Marzio (rione IV)

Piazza del Popolo Obelisk - wijk Campo Marzio RomeCampo Marzio, oftewel het “Marsveld”, is de 4e rione van Rome en bestond al bij de eerste indeling van de stad, hoewel de grenzen toen anders lagen en de wijk veel groter was. Tot het Campo Marzio behoren de Spaanse Trappen, het Piazza del Popolo en dus ook het meest prestigieuze winkelgedeelte van de Eeuwige Stad.

Ponte (rione V)

De wijk Ponte is de 5e rione van de stad. Het is een erg centraal gelegen wijk, die langs de Tiber, tegenover de Engelenburcht ligt. De belangrijkste bezienswaardigheden in de wijk Ponte zijn de San Giovanni Battista dei Fiorentini Kerk en het Museo Nazionale Romano – Palazzo Altemps. Er staan veel historische gebouwen in de wijk.

Parione (Rione VI)

Fontein van de Vier Rivieren, Piazza - Wijk Parione RomeDe 6e rione van Rome heet Parione en is één van de meest centrale en pittoreske wijken van de Eeuwige Stad, met beroemde pleinen als het Piazza Navona en het Campo de’ Fiori. Midden op het eerste plein staat de Vierstromenfontein, één van de meesterwerken van Bernini.

Ripa (rione VII)

Circus Maximus RomeDe wijk Ripa heeft ontelbare bezienswaardigheden en is meteen één van de dunstbevolkte wijken van de Eeuwige Stad. De Aventijn (Aventino) is één van de weinige plekken op de aardbol waar een sleutelgat een toeristische trekpleister vormt. De bekendste attraktie in de rione Ripa is het Circus Maximus.

Sant’Eustachio (Rione VIII)

Sant'Ivo alla Sapienza Kerk - Wijk Sant' Eustachio RomeDe 8e rione van Rome heet Sant’Eustachio en is één van de kleinste wijken van de Eeuwige Stad. Dankzij de centrale ligging hoort het echter wel tot de interessantste stadsdelen. Er is een grote concentratie toeristenattrakties, met als hoogtepuntern de San Luigi dei Francesi Kerk, de Sant’Andrea della Valle Kerk en de Sant’Ivo alla Sapienza Kerk.

Pigna (Rione IX)

Pantheon - Bezienswaardigheden Wijk Pigna RomeDe wijk Pigna is de negende rione van Rome. Het is geen erg grote wijk, maar heeft wel erg veel interessante bezienswaardigheden. De wijk is vrijwel vierkant van vorm, met op de hoeken het Pantheon, Largo di Torre Argentina, het Palazzo Venezia en het Oratorio del Caravita.

Campitelli (Rione X)

Piazza del Campidoglio rione Campitelli RomeCampitelli is de 10e rione van Rome en waarschijnlijk degene die de grootste concentratie aan belangrijke bezienswaardigheden kent. Het is ook de wijk met het kleinste aantal inwoners. Het Forum Romanum, het Palatijn en de Capitolijnse Musea zijn de grootste trekpleisters.

Sant’Angelo (Rione XI)

Schildpaddenfontein - wijk Sant'Angelo RomeDe wijk Sant’Angelo is de 11e rione van Rome. Qua oppervlakte is het de kleinste rione van de stad. De wijk omvat min of meer het stadsdeel waar zich ooit het Joodse ghetto bevond, ten noorden van het Isola Tiberina. Belangrijke bezineswaardigheden zijn het Theater van Marcellus en de Schildpaddenfontein.

Trastevere (rione XIII)

Trastevere is de bekendste uitgaanswijk van de stad. Het is een wijk vol smalle steegjes, fraaie pleintjes en leuke winkeltjes. Het mooiste en meest centrale plein van de wijk is het Piazza di Santa Maria in Trastevere. Ook vindt hier elke zondagochtend de beroemde vlooienmarkt Porta Portese plaats.

Castro Pretorio (rione XVIII)

Castro Pretorio is de wijk rond het centrale station Roma Termini. Zoals in alle stationswijken bevinden zich hier veel goedkope hotelletjes en bed en breakfasts, waaronder de door ons gerunde Chaplin B&B Rome.

Onofficiële Wijken Rome

Hieronder volgen een aantal stadsdelen die eigenlijk deel uitmaken van de hierboven genoemde rioni, maar door de Romeinen zelf nooit bij de officiële namen genoemd worden.

San Lorenzo

Zoals al gezegd is San Lorenzo geen officiële wijk. Het is ook geen erg mooie wijk, maar wel één van de prettigste buurten van Rome om een gezellig avondje in door te brengen, met veel goedkope eethuisjes en een vriendelijkere bevolking dan in de meer centrale gedeelten van de stad.

Pigneto

Net als San Lorenzo behoort Pigneto niet tot de erkende buurten. Het is wel hard bezig de alternatieve wijk van Rome te worden en heeft, i.t.t. de meeste centrale wijken van de stad, veel huisjes in plaats van flatgebouwen.

Palazzo Barberini Rome

Het Palazzo Barberini is een historisch gebouw in Rome. De hoofdingang bevindt zich aan de Via delle Quattro Fontane en het is de zetel van de Galleria Nazionale d’Arte Antica. Tot 6 Januari 2020 is hier een aan Michelangelo en diens volgelingen gewijde tentoonstelling. Een tweede zetel van dit museum bevindt zich in het Palazzo Corsini.

Palazzo Barberini Rome

Adres, Openingstijden en Toegangsprijs

Het adres van Palazzo Barberini is Via delle Quattro Fontane 13, Rome (tel. +39 064824184 of 064814591). Metro: Barberini (lijn A). Openingstijden: 08.30 tot 19.00 uur. Gesloten: Maandag, 1 Januari, 1 Mei, 25 December. Toegangsprijs: 7 Euro. Korting: 3,50 Euro.  Bij speciale tentoonstellingen wordt er een toeslag gevraagd. (Let op: Deze informatie geldt enkel voor de Galleria Nazionale d’Arte Antica die in het paleis zetelt. De rest van het gebouw kan enkle bij zeer speciale gelegenheden bezocht worden.)

Geschiedenis en beschrijving

Het Palazzo Barberini stamt uit de 17e eeuw, hoewel bij de constructie wel gebruik gemaakt werd van een al eerder bestaand gebouw. Dit was via een aantal verschillende eigenaars (de Cesi, de Della Rovere) in 1581 in handen van de Sforza gekomen en had een facade aan het Piazza Barberini.

Toen de Sforza’s zonder geld kwamen te zitten (1625) verkochten ze het paleis aan de Barberini‘s, die maar meteen het hele gebied tussen de Via Quattro Fontane en de toenmalige Via Pia (nu Via XX Settembre) aanschaften.

Tot dan werd het terrein gebruikt als wijngaard en stond er slechts één klein gebouw, het Palazzetto Sforza.

Carlo Maderno, bijgestaan door zijn neef Borromini, begon in 1627 met de bouw ervan. Na zijn dood, in 1629, nam Bernini het over. Deze laatste voltooide de werkzaamheden aan het palazzo in 1633.

Na de dood van Urbanus VIII nam Paus Innocentius X Pamphili het gebouw in beslag. In 1653 werd het teruggegeven aan de familie Barberini.

Maderno had er oorspronkelijk er een traditioneel rechthoekig paleis van willen maken. Deze plannen werden later gewijzigd en het eindresultaat was een combinatie van een pauselijk paleis (met een indrukwekkende façade aan het Piazza Barberini) en een grote villa (met de ingang aan de Via Quattro Fontane).

Bernini en Borromini hielden grotendeels aan het oorspronkelijke plan vast. Bernini kwam wel met het idee van de grote salon met een plafond dat tot de tweede verdieping reikt op de proppen.

De oorspronkelijke monumentale toegangspoort aan de Piazza Barberini-zijde werd afgebroken toen het Hotel Bristol gebouwd werd.

Op 4 november 1950 werd het Europees Hof voor Mensenrechten officieel opgericht in het Palazzo Barberini, door de ondertekening van het Europees Verdrag tot Bescherming van de Mensenrechten.

Bezienswaardigheden Palazzo Barberini

Palazzo Barberini Rome
Plafondschildering van Pietro da Cortona

Bernini was zowel verantwoordelijk voor de loggia die de twee vleugels van het gebouw verbindt als voor de grote vierkante trap naar de belverdieping. Ook de ovalen zaal, een handelsmerk van de architect, is van zijn hand.

De centrale hal wordt opgeluisterd door het door Pietro da Cortona geschilderde plafond.

De elegante wenteltrap in de rechtervleugel van het paleis is van de hand van Borromini.

De bijen die overal in het paleis afgebeeld zijn zijn het symbool van de Barberini familie.

Wanneer men onder het palazzo doorloopt komt vindt men rechts een symmetrisch ingerichte tuin en een mythraeum.

Hoogtepunten onder de tentoongestelde meesterwerken in het museum zijn o.a. de “Fornarina” van Raphael en twee Caravaggio’s (“Narcissus” en “Judith Onthoofdt Holofernes”).

Via delle Quattro Fontane 13, Rome

Santi Ildefonso e Tommaso da Villanova Kerk Rome

De Santi Ildefonso e Tommaso da Villanova Kerk is een kleine 17e eeuwse kerk aan de Via Sistina in Rome.

Santi Ildefonso e Tommaso da Villanova Kerk Rome

Adres, Openingstijden en Toegangsprijs

Het adres van de Chiesa dei Santi Ildefonso e Tommaso da Villanova is Via Sistina, 11 – Rome (tel. +39 0642014059). Metro: Barberini. Bus: 53, 62, 63, 83, 85, 116, 160, 492, C3, N4, N5, N12, N25. Openingstijden: 07.15 tot 13.30 en 15.00 tot 20.00 uur. Toegangsprijs: Gratis.

Geschiedenis en beschrijving

Santi Ildefonso e Tommaso da Villanova Kerk Rome
Santi Ildefonso e Tommaso da Villanova Kerk

Tegen het einde van de 18e eeuw werd in Spanje de Orde van de Baarvoetse Augustijners gesticht. In 1619 openden dezen een hospitium en in 162 een oratorium in Rome.

In 1667 werd het oratorium vervangen door de Santi Ildefonso en Tommaso da Vilanova Kerk.

De architekt was G. Paglia.

De barokke façade  is tussen 1724 en 1730 door Francesco Ferrari gebouwd.

Het interieur bestaat uit een enkel schip, met twee kapellen.

Bezienswaardigheden

Het eerste altaar aan de rechterkant heeft een Natività van de hand van Francesco Grassia (1667).

Via Sistina, 11 – Rome

Piazza San Silvestro Rome

Piazza San Silvestro is een plein in het centrum van Rome. Het is vernoemd naar de San Silvestro in Capite Kerk die gebouwd is op een huis waar twee broers woonden die beide later paus zouden worden, Stefanus II en Paulus II. Wat vroeger een belangrijk busknooppunt was, is nu getransformeerd tot voetgangerszone.

Piazza San Silvestro Rome

Geschiedenis

Piazza San Silvestro Rome
Piazza San Silvestro

In de late Middeleeuwen werd het plein een tijdje Catapauli genoemd, een semi-Grieks, semi-Latijns woord dat “bij Paulus” betekent.

De plaats waar Piazza San Silvestro zich bevindt werd vroeger ingenomen door de Tempel van de Zon (Tempio del Sole), die in 273 na de verovering van Palmira door Aureliano gebouwd was. De tempel bestond uit twee binnenplaatsen die door een vierkante kamer met elkaar verbonden waren. In een van de binnenplaatsen was een ronde tempel met 16 zuilen te bewonderen. Onder de omliggende bogen werd de vina fiscalia, wijn die gratis uitgedeeld werd, bewaard.

Vanaf de jaren 1940 tot 2011 was de Piazza San Silvestro een belangrijk busknooppunt.

Toeristische attracties

Het Palazzo delle Poste is gehuisvest in wat ooit het klooster van de San Silvestro Kerk was. Voordat het het hoofdpostkantoor van de stad werd, was het een tijdje de zetel van het Ministerie van Openbare Werken.

Het Palazzo dell’Acqua Pia Antica Marcia is door Michele Busiri Vici ontworpen.

Tha Palazzo Marignoli is vernoemd naar de man die het tussen 1874 en 1883 gebouwd heeft, Filippo Marignoli. De architect was Salvatore Bianchi, maar Giulio Podesti was verantwoordelijk voor de gevel.

Piazza di San Silvestro, Rome

San Silvestro in Capite Kerk Rome

De San Silvestro in Capite Kerk is de Engelse nationale kerk in Rome. De kerk staat aan het Piazza di San Silvestro en is in de 8e eeuw gebouwd. De Romaanse klokkentoren is het resultaat van een verbouwing in 1210. Eind 17e eeuw vond een nieuwe, omvangrijke restauratie plaats.

San Silvestro in Capite Kerk Rome

Adres, Openingstijden en Toegangsprijs

Het adres van de Chiesa di San Silvestro in Capite is Piazza di San Silvestro, 17/a – Rome (tel. +39 066977121). . Openingstijden: Maandag tot zaterdag van 07.00 tot 19.00 en zondag van 09.00 tot 12.45 en van 15.30 tot 18.30 uur. Toegangsprijs: Gratis.

Geschiedenis

San Silvestro in Capite Basiliek Rome
San Silvestro in Capite Basiliek

De San Silvestro in Capite Kerk is op de ruïnes van de Tempio del Sole (“Tempel van de Zon”) gebouwd. Met de bouw werd, onder Paus Stefanus II, in de 8e eeuw begonnen en de constructie werd onder diens broer, Paulus I, voltooid. Hierna werd de kerk aan de Benediktijners toevertrouwd.

Ze is gewijd aan Paus Sylvester I.

De kerk werd in Capite genoemd, aangezien er een relikwie in de vorm van een deel van het hoofd van Johannes de Doper vereerd werd.

Oorspronkelijk was de kerk aan de heilige Dionysius gewijd. Men is het er niet over eens of dit de Franse bisschop Saint Denis was of de voormalige paus Dionysius (259-268).

Vanaf de 12e eeuw is de kerk gewijd aan de heiligen Stephanus, Dionysius en Sylvester. De eerstgenoemde was Paus Stephanus I (254-257).

In 1286 werden de Benediktijners uit het klooster gezet. De Franciscaner Orde der Arme Clarissen kreeg de kerk hierna toevertrouwd.

Eind 16e eeuw kreeg de kerk haar huidige aanblik. Francesco da Volterra begon in 1588 met dit werk. De voltooing vond plaats in 1601. De in 1594 gestorven architect maakte dit echter niet meer mee.

Tussen 1667 en 1697 gaven verschillende kunstenaars, waaronder Carlo Rainaldi, de kerk een barokke facelift.

Na een verbouwing in 1703 blijkt Dionysius geheel verdwenen. Een inscriptie op de gevel vermeldt enkel Stephanus en Sylvester als pausen. Er staan ook maar twee standbeelden op. De nieuwe inwijding vond waarschijnlijk plaats nadat men relikwieën van de twee heiligen in de kerk bijgezet had. De nieuwe façade was het werk van Giovanni Antonio de Rossi.

Nadat de Clarissen in 1876 uit het klooster verdreven werden werd het gebouw tot hoofdpostkantoor van Rome omgebouwd. De kerk kwam in 1910 in handen van de Ierse Pallottijnen en is dat nog steeds.

Beschrijving

Exterieur

Wanneer men door de poort binnenkomt komt men eerst in een binnenplaats, waar tientallen marmeren versieringen te zien zijn. Het grootste hiervan is gevonden toen men in 1906 een crypte voor de kerk wilde uitgraven.

De standbeelden op de façade verbeelden de pausen Sylvester en Stephanus en de heiligen Franciscus en Clara van Assisi.

De Romaanse klokkentoren uit 1198 is het oudste nog overeind staande deel van de kerk en heeft vijf verdiepingen.

Boven de ingang zien we een zogenaamd Mandylion, een afbeelding van een kleed waarop het gezicht van Jezus te zien is. De originele Mandylion wordt ook wel “Kleed van Edessa” genoemd.

Interieur

Ook binnen de kerk, die uit een enkel schip bestaat, zijn een nog meer Mandylions te zien. In het fronton van de altaaraedicula heeft Rainaldi er n afgebeeld en op de houten preekstoel staat zowel het gezicht van Christus, als het hoofd van de heilige Johannes op een bord.

Links van de eigenlijke ingang bevindt zich een kapel waarin een deel van het hoofd van Johannes de Doper te zien zou zijn.

Ludovico Gimignani schilderde de fresco in de apsis, die “De Doop van Keizer Constantijn voorstelt”. Hoewel het paus Sylvester is die hier als doopvader afgebeeld wordt, was het in werkelijkheid Eusebius van Nicomedia die de keizer gedoopt heeft. Dit gebeurde in 337, toen Sylvester al twee jaar dood was.

Het grote plafondfresco van de “Assumptie van de Maagd” is in 1682 door Giacinto Brandi geschilderd.

Piazza di San Silvestro, 17/a – Rome

Cisterna delle Sette Sale Rome

Aan de zuidelijke rand van het Colle Oppio park in Rome, dat zich tussen het Piazza Vittorio Emanuele II en het Colosseum bevindt, zijn de ruïnes te zien van de Cisterna delle Sette Sale. Deze maakte oorspronkelijk deel uit van de Thermen van Trajanus. Bij latere opgravingen werden nog twee extra zalen ontdekt, dus het zou eigenlijk nove sale moeten zijn.

Cisterna delle Sette Sale Rome

Adres en Openingstijden

Adres: Via delle Terme di Traiano, 5b – Rome (Distrikt: Monti). Telefoon: +39 060608. Openbaar vervoer: Metro: Vittorio Emanuele. Openingstijden: Op het moment is het moument enkel van buiten te zien, en enkel onder begeleiding. Zie telefoonnummer hieronder voor reserveringen. Gesloten: 1 Januari, 1 Mei, 25 December. Toegangsprijs: 4 Euro.

Geschiedenis en beschrijving

Cisterna delle Sette Sale Rome
Cisterna delle Sette Sale

De Cisterna delle Sette Sale hoort bij de Terme di Traiano (baden van Trajanus), die door Apollodorus in het jaar 110 voor de keizer ontworpen waren.

Er is tegenwoordig, op een aantal exedra’s na, niet veel meer over van de oorspronkelijke indrukwekkende baden.

Een exedra is een half-ronde struktuur, die oorspronkelijk vaak in Griekenland gebruikt werd, maar later ook in het Romeinse rijk veel voorkwam. Hier vergaderden mannen om over filosofie te discussiëren. Exedra betekent eigenlijk “een stoel die buiten staat”.

Het grote reservoir waar het water opgeslagen werd, om later verder geleid te worden naar de negen grote zalen waaruit de baden bestonden, staat nog gedeeltelijk overeind.

De naam Cisterna delle Sette Sale (“Reservoir van de Zeven Zalen”) stamt uit de 18e eeuw. Men had toen namelijk nog maar 7 van de 9 zalen ontdekt en opgegraven. Vreemd genoeg werd de naam na de ontdekking van de laatste zalen niet veranderd.

Cisterna delle Sette Sale – Via delle Terme di Traiano 5b, Rome

Trevifontein Rome

De Trevifontein (Fontana di Trevi) is één van de top 10 bezienswaardigheden van Rome. De fontein bevindt zich op het Piazza di Trevi en is de grootste en meest beroemde fontein van de stad. Het is de fontein waar Anita Ekberg even in rondspartelde in Fellini’s “La Dolce Vita”. De laatste restauratie werd in november 2015 voltooid.

Trevifontein Rome

Adres, openingstijden en toegangsprijs

Het adres van de Fontana di Trevi is Piazza di Trevi. Ze kan op elk moment van de dag bezichtigd worden. De dichtstbijzijnde metrohaltes zijn Barberini en Spagna. Er is uiteraard geen toegangsprijs, maar misschien is het wel aan te raden een muntje in de fontein te gooien (zie beneden). Het is één van die attrakties die je eigenlijk twee keer moet zien, één keer overdag en één keer na middernacht, wanneer de menigtes vertrokken zijn en hun hotelbedden opgezocht hebben. Het is pas dan dat je echt kunt ervaren hoe imposant dit barokke meesterwerk wel niet is. Wat niet aan te raden is is om even in de fontein te springen of pootje te baden. Hiervoor worden sinds kort fikse boetes uitgedeeld.

Geschiedenis Trevifontein Rome

Trevifontein Rome
De Trevifontein voor de Restauratie

De fontein is ongeveer 26 meter hoog en 22 breed. Hij is vrijwel geheel gemaakt van het uit Tivoli afkomstige Travertijnse marmer. Voor de stanbeelden is echter marmer uit Carrara gebruikt.

Paus Clemens XII gaf de architect Nicola Salvi de opdracht tot de construktie.

Het monument werd gebouwd als pronkfontein voor de restauratie van het in 19 voor Chr. door Agrippa gebouwde Acquedotto Vergine.

Het is eigenlijk nogal onverwacht dat het Salvi was die de opdracht kreeg, aangezien hij zeker niet tot de meest vooraanstaande architekten van de tijd behoorde. Hij won echter de door de paus uitgeschreven competitie, waarbij hij beroemde tijdgenoten als Fernando Fuga en zijn vriend Luigi Vanvitelli versloeg. Een belangrijke reden voor zijn overwinning was dat zijn projekt het minst zou kosten. (Met Vanvitelli zou hij later wel samenwerken aan de Sant’Antonio dei Portoghesi Kerk en aan het Palazzo Chigi-Odescalchi.)

Een gedeelte van de 17.647 scudi die het werk zou kosten werd betaald met de opbrengst van een lottotrekking.

De inauguratie vond plaats in 1735, hoewel de fontein niet af was. De paus was al oud en in zwakke gezondheid en wilde de opening nog meemaken. Uiteindelijk zou hij in 1740 sterven.

In Augustus 1743, hoewel het monument ook toen nog niet voltooid was, kwam het eerste water uit de fontein.

Minstens drie arbeiders stierven als gevolg van ongelukken tijdens het werk aan de fontein.

De Architekten

Ook Salvi stierf lang voordat het werk aan de fontein af was, in 1751. De man die het werk overnam was Giovanni Paolo Pannini. Deze bracht echter teveel veranderingen aan in Salvi’s ontwerp en werd ontslagen. Uiteindelijk werd de arbeid met goed gevolg tot een einde gebracht o.l.v. Pietro Bracci, die o.a. de “Triomf van Neptunus” beeldengroep toevoegde. Op 22 Mei 1762 vond de definitieve inwijding van de Fontana di Trevi plaats.

De naam is “Trevi” omdat er vroeger 3 straten (“tre vie”) op het plein uitkwamen.

Beschrijving

Het monument verbeeldt de zeegod Neptunus op een strijdwagen in de vorm van een schelp. De wagen wordt door gevleugelde paarden naar de oceaan getrokken. De paarden worden geleid door Tritons, wezens met het hoofd en de romp van een mens en de staart van een vis. Eén van de twee paarden is rustig, terwijl het andere steigert, waarmee de twee aspecten van de zee gesymbolizeerd worden.

In de twee nissen links en rechts staan personificaties van Overvloed (links) en Gezondheid. Het reliëf boven het linkerstandbeeld toont Agrippa die zijn soldaten toont waar ze het aquaduct moetn bouwen.

In de tijd van het Romeinse Keizerrijk was het de gewoonte een monument te bouwen op plekken waar er een waterbron ontspoten was. Het reliëf boven de personificatie van de Gezondheid de maagd die een soldaat de weg naar deze bron gewezen had.

Helemaal bovenaan is het wapenschild van paus Clemens XII te zien. Aangezien dit ook van wit marmer is werden de kleuren vervangen door horiontale en vertikale inkepingen.

Muntje in de Trevi Fontein

Vroeger geloofde men dat men wanneer men water uit de fontein dronk men vroeg of laat terug zou keren naar Rome. Tegenwoordig zou men waarschijnlijk niet eens meer thuis aankomen indien men dat deed, dus de legende is aangepast: gooi een muntje over Uw linkerschouder met Uw rug naar het monument en U zult uiteindelijk terugkeren naar Rome. Om hoeveel geld het gaat: In 2014 kreeg Caritas (een soort van Italiaanse versie van het Leger des Heils) een record-bedrag binnen van meer dan een miljoen Euro. Het geld wordt gebruikt om er daklozen mee te helpen.

Een andere traditie bestaat nu niet meer. Als een jongeman de stad uit moest ging hij met zijn verloofde naar de fontein. Hij dronk dan het water uit een nooit eerder gebruikte kop, die vervolgens kapotgegooid werd. Dit zou de onbreekbaarheid van hun liefde symboliseren.

Restauratie

In 2014 vond een, door het modehuis Fendi gefinancieërde en meer dan een jaar durende, restauratie van de Trevifontein plaats. Een muntje in het water gooien kon toen even niet, maar vanwege de transparente afscheiding die eromheen geplaatst was waren zowel het monument zelf, als de werkzaamheden eraan, goed te bekijken.

Piazza di Trevi – 00187 Rome

Piazza Mignanelli Rome

Het Piazza Mignanelli is een plein in de wijk Campo Marzio in Rome. Het ligt vrijwel meteen naast het Piazza di Spagna. Eens per jaar, op 8 December, komt het in het nieuws, wanneer de Paus er bij de Colonna dell’Immacolata midden op het plein de viering van de Onbevlekte Ontvangenis houdt.

Piazza Mignanelli Rome

Speciale Gebeurtenissen

Op 8 December om 16.00 uur wordt hier het feest van de Onbevlekte Ontvangenis gevierd. Elk jaar komt de Paus zelf naar de Colonna dell’Immacolata om de viering te leiden. Vroeg in de ochtend, om 07.30 uur, zullen brandweerlieden een kroon op het Maria-beeld op de zuil plaatsen.

Geschiedenis en beschrijving

Piazza Mignanelli Rome (19e eeuw)
Piazza Mignanelli eind 19e eeuw

Het opvallendste palazzo op het plein is in het begin van de 17e eeuw gebouwd, in opdracht van de Gabrielli familie uit Gubbio. Dit was de aanzet tot de ontwikkeling van de omliggende grond.

De naam Mignanelli heeft het plein te danken aan een huwelijk in de Gabrielli familie.

Korte tijd later werd het plein verbonden met de Trinità dei Monti kerk door smalle, origineel vormgegeven trappen en daarna werden er een aantal gebouwen omheen gebouwd die even mooi zijn als het plein zelf.

Aan de kant van Piazza di Spagna werd het vervolgens afgesloten door middel van een ketting. Alleen vrienden en bekenden van de Gabrielli familie mochten er in hun koetsen naar binnen.

Het paleis werd in 1887 gerestaureerd door de architekt Andrea Busiri Vici, die de façade veranderde en er een derde verdieping aan toevoegde.

Het gebouw aan de rechterkant (wanneer men richting Trinità dei Monti kijkt) was lange tijd de zetel van het Inspectoraat voor Prijzen en Belastingen, dat gerund werd door de bank Monte dei Paschi di Siena.

De beroemde Engelse schilder J. M. W. Turner woonde een tijdlang aan het Piazza Mignanelli.

Piazza Mignanelli – 00187 Rome

Torre della Moletta (Rome)

De Torre della Moletta is een middeleeuwse toren aan de zuidkant van wat er nog over is van het Circus Maximus in Rome. De toren maakte deel uit van de bezittingen van de familie Frangipane. Franciscus van Assisi zou er ooit gelogeerd hebben. Sinds enkele jaren kan de toren samen met de opgravingen van het Circus Maximus bezocht worden.

Weetjes Torre della Moletta Rome

Adres, Openingstijden en Toegangsprijs

Adres: Viale Aventino. De toren staat aan de zuidzijde van het Circus Maximus en bevindt zich achter het hek dat de opgravingen afschermt.  Een bezoek aan de toren is inbegrepen bij de rondleiding door het opgegraven gedeel van het Circus Maximus. Openingstijden: Van 09.00 tot 19.30 uur gedurende de zomertijd en van 09.30 tot 16.30 gedurende de wintertijd. Zaterdag en zondag van 09.30 tot 14.00 uur. Toegangsprijs: 5 Euro (4 Euro met korting). Metro: Circo Massimo (lijn B). Bus: 75, 81, 118, 160, 673, N2, N10 (halte: Circo Massimo).

Geschiedenis Torre della Moletta Rome

Rome - Circus Maximus - Torre della Moletta
De Torre della Moletta sttat nogal troosteloos tussen de opgravingen van het Circus Maximus.

Nadat het Circus Maximus gedurende de middeleeuwen in verval geraakt was, werd het terrein gebruikt voor wijngaarden en groentetuinen. In die tijd was de wijk in handen van de familie Frangipane die er grote aantallen eenvoudige en bouwvallige hutten lieten bouwen.

Deze huisjes werden tussen 1932 en 1935 alle gesloopt. Het enige bouwwerk dat overeind bleef staan was de toren aan het begin van het Circus Maximus, die Torris in Capite Circi heette, maar meestal gewoonweg Torre della Moletta genoemd werd.

In 1223 zou Franciscus van Assisi volgens de overlevering in de toren gelogeerd hebben. Hij was gast van de weduwe van Graziano Frangipane, met wie hij nauwe vriendschapsbanden onderhield.

De naam della Moletta is te wijten aan de nabijheid van een watermolen. Deze werd in werking gezet door de Fosso di San Giovanni, een zijtak van de Aniene. In 1122 had paus Callixtus II deze om laten leiden was om hem via de Porta Metronia, de tuinen van de San Sisto Vecchio, tussen de heuvels Celio en Aventino (waar nu de Via delle Terme di Caracalla loopt) en uiteindelijk langs het Circus Maximus bij de Cloaca Maxima de Tiber in te laten vloeien.

De toren is vierkant en wordt iets breder aan het boveneinde. Onder het brede gedeelte bevinden zich blinde bogen, terwijl op de bovenkant kantelen prijken.

Nu staat de toren er wat verloren bij, maar in de middeleeuwen maakte het deel uit van de verdedigingslinie van de Frangipani’s bij het Palatijn, waar echter verder geen sporen van zijn overgebleven.

Opgravingen

Bij de opgravingen rond de Torre della Moletta heeft men gelijktijdig deze toren gerestaureerd. Een trap binnen de toren leidt naar de bovenverdieping, waar men van een prachtig uitzicht over het Circus Maximus kan genieten.

Torre della Moletta, Circo Massimo, Rome

Circus Maximus Rome

Van wat ooit het Romeinse Circus Maximus (wat “grootste circus” betekent in het Latijn, en in het Italiaans Circo Massimo heet) was is helaas erg weinig overgebleven. Het Circus Maximus is vooral bekend vanwege de wagenrennen in de beroemde film Ben Hur.

Circus Maximus Rome

Adres en Toegangsprijs

Het Circo Massimo bevindt zich langs de Via del Circo Massimo – 00186 Roma (Italië). Metro: Circo Massimo (lijn B). Rione: Ripa. Bus: 81, 628 (halte: Circo Massimo-Roseto Comunale), 75, 81, 118, 160, 673, N2, N10 (halte: Circo Massimo), 628, L07 (halte: Cerchi-Porta Capena), 81, 118, 160, 628, 715 (halte: Cerchi-Bocca della Verità). Toegangsprijs en openingstijden: Het grootste deel van het Circus Maximus is 24 uur per dag vrij toegankelijk.

Geschiedenis Circus Maximus Rome

Circus Maximus Rome
Circus Maximus met het Palatijn aan de linkerzijde.

Het Circus Maximus ligt in een 600m. lange en 150m. brede vallei (de Vallis Murcia) tussen de Palatino en de Aventino heuvels. Het had 250,000 tot 300,000 zitplaatsen, wat toen ongeveer een kwart was van de gehele bevolking van Rome. Het was natuurlijk ook mogelijk de spelen in het Circus Maximus te zien vanaf de heuvels zelf.

Het was de eerste Etruskische koning van Rome, Tarquinius Priscus, die het Circus Maximus als eerste gebruikte voor publieke spelen en andere vormen van entertainment, in de 6e eeuw v. Chr. Het Circus werd vooral gebruikt voor wagenrennen, maar soms ook om te jagen, voor gevechten tussen gladiatoren en (nagebootste) veldslagen. Deze latere functies werden later overgenomen door de Statilius Taurus en, vooral, het Colosseum.

Circus Maximus werd twee keer door brand verwoest. De eerste was in het jaar 36 na Chr., waarna Claudius de carceres in marmer in plaats van tufsteen opnieuw op liet bouwen, en de metae (de keerpunten aan het einde van de spina) met brons liet bedekken. In 64 na Chr. liet Nero het Circus opnieuw opbouwen. Deze liet ook het aantal zitplaatsen toenemen. Het kwam soms ook voor dat de tribunes instortten, o.a. toen in 55 v. Chr. een spektakelstuk gehouden werd waarbij 20 olifanten met elkaar in de strijd gingen.

De belangrijkste spelen waren de Ludi Romani, in de eerste week van September. Deze werden geopend met een religieuze processie waar de hoogste autoriteiten van Rome aan deelnamen. De laatste rennen in het Circus Maximus werden gehouden in het jaar 549. Slechts korte tijd daarna begon de vernieling van het Circus Maximus. Zoals gewoonlijk werden de brokstukken als bouwmaterialen gebruikt om nieuwe gebouwen in Rome te construeren.

Beschrijving

Het Circus Maximus zelf

Het is moeilijk de oorspronkelijk struktuur van het Circus Maximus te herkennen in wat ervan overgebleven is. Een lange houten barrière (de zogeheten spina), enigszins diagonaal geplaatst, liep midden over de baan. In 329 B.C. werden de 12 carceres (stallen voor de paarden en strijdwagens) aan de noordkant gebouwd. In 174 v. Chr. lieten de censoren Fulvius Flaccus en Postumius Albinus de stallen herbouwen, dit keer in baksteen. Ze lieten ook zeven houten (later: stenen) eieren op de spina plaatsen. In 33 v. Chr. liet Agrippa er 7 bronzen dolfijnen op plaatsen. De twaalf wagens moesten 7 rondes rijden (totaal ongeveer 6.5 km) en telkens wanneer een ronde voltooid was werd een dolfijn verwijderd. De carceres waren zodanig gebouwd dat alle paarden precies dezelfde afstand moesten rennen om tot het begin van de renbaan te komen. Er was een speciale groep mensen wiens taak het was de kapotte strijdwagens en de gewonde of dode paarden te verwijderen. Er werd op de uitkomst van de rennen gewed en omkoping kwam vaak voor.

Op de spina stond, naast standbeelden van verschillende goden, ook een Egyptische obelisk. Deze was er door Keizer Augustus in het jaar 10 voor Chr. geplaatst, en na het verval van het Circus met grond bedekt en in vergetelheid geraakt, tot hij door Paus Sixtus V in de 16e eeuw naar het Piazza del Popolo verplaatst werd. Een tweede obelisk werd verplaatst naar Piazza San Giovanni in Laterano.

Rondom het Circus Maximus

Augustus liet de pulvinar opzetten aan de kant van het Palatijn. Dit was een heilige box ter ere van de goden van de spelen. Domitiaan verbond zijn paleis op het Palatijn met het Circus, zodat hij de rennen beter zou kunnen zien. Later liet Traianus de zetel van de Keizer vergroten, zodat hijzelf beter te zien was. Het was tijdens de regering van Traianus dat het Circus Maximus het indrukwekkendste schouwspel bood.

Aan de buitenkant van de cavea waren er winkels, net als in een modern sportstadium. Het was verdeeld in drie zones die door gangen gescheiden werden, op een manier die vergelijkbaar was met de wijze waarop dit bij het Colosseum gebeurd was. De cavea liep geleidelijk op, beginnend vanuit een platform rond de renbaan. Op dit eerste platform zaten de Romeinse VIP’s. Mannen en vrouwen mochten bij elkaar zitten, wat bij de amphitheaters niet het geval was.

In de 18e eeuw stond er een tijdlang een guillotine op het Circus Maximus.

Rome - Circus Maximus - Torre della Moletta

Enkel aan de zuidkant zijn nog enige ruïnes te zien, samen met de goed bewaard gebleven middeleeuwse Torre della Moletta, een vierkante verdedigingstoren van de familie Frangipani, die Moletta heette omdat er indertijd een windmolen aan vast zat.

Opgravingen

Sinds 2017 is het mogelijk om het kleine gedeelte van het Circus Maximus dat is opgegraven te bezoeken.

Bezoekers hebben toegang tot de galerijen die vroeger naar de trappen van de cavea leidden. In deze 100 meter lange galerijen zijn resten van oude latrines te zien. Senatoren hadden hun zetels op de begane grond, terwijl het plebs naar de bovenste verdieping moest.

Langs de externe basaltweg kunt u een grote drinkbak zien en kunt u de verschillende tabernae rond het Circus bezoeken. Deze omvatten herbergen, kruideniers, wasserijen en pakhuizen, maar ook bordelen en geldwisselaars. Deze laatste waren nodig voor de weddenschappen op de paardenrennen.

De voetstukken van de Boog van Titus zijn zichtbaar in het centrale deel van de hemicyclus. De voorste kolommen waren minstens 10 meter hoog. Ook zijn hier delen van de grote inscriptie met bronzen letters van een opdracht van de Senaat en het Romeinse volk aan de keizer gevonden.

De talrijke gevonden steenfragmenten zijn gedeeltelijk in de open ruimte in te richten. Elementen uit het antieke gebouw (trappen, lijsten, kapitelen, winkeldrempels, etc.) zijn aan de ene kant van de hemicyclus te zien, terwijl aan de andere kant een serie zuilen in gekleurd marmer te zien is.

Het bezoek omvat de binnenkant van de 12e eeuwse Torre della Moletta.

Circus Maximus – Via del Circo Massimo, Rome

Esquilino Obelisk Rome

De Esquilino Obelisk staat op het Piazza dell’Esquino aan de Via Cavour kant van de Santa Maria Maggiore Basiliek in Rome. Deze 15 meter hoge obelisk is een nabootsing van een Egyptisch origineel.

Esquilino Obelisk Rome

Esquilino Obelisk Rome
De Esquilino Obelisk staat aan de achterkant van de Santa Maria Maggiore Basiliek.

De obelisk is in stukken in de Via San Rocco gevonden. Voordat hij daar terechtkwam stond hij voor het Mausoleum van Augustus, samen met een andere obelisk, die tegenwoordig op het Piazza del Quirinale staat.

In 1587 werd de huidige Obelisco Esquilino op het Piazza dell’Esquilino geplaatst, aan de Via Cavour zijde van de Basiliek van Santa Maria Maggiore.

Domenico Fontana was de architekt die aangewezen werd om dit werk uit te voeren.

Het was Paus Sixtus V die de opdracht hiertoe gegeven had en het zijn ook diens heraldieke symbolen (de bergen en de ster) die op de top van de obelisk geplaatst zijn. In die tijd eindigde wat toen nog de Via Felice (Felice is de echte naam van deze paus) heette, bij de obelisk. Later werd deze straat, die bovenaan de Spaanse Trappen begon, doorgetrokken tot de Santa Croce in Gerusalemme Basiliek.

Fotogalerij Esquilino Obelisk Rome

Obelisco Esquilino Rome

Piazza dell’Esquilino Rome